Cookies
Op Bevrijdingsdag, 5 mei 2023, onthulden Jim Keeffe, wethouder Jauharina Oelfke - ten Seldam en burgemeester Jan Heijkoop een informatiebord bij het speeltoestel aan de Brasem.
In maart 1944 stortte hier, aan de Vrouwgelenweg, een Amerikaanse Convair B-24 Liberator bommenwerper neer. Co-piloot James Keeffe, vader van Jim Keeffe, was toen al met een groot deel van de bemanning met een parachute uit het toesdtel gesprongen. Jim schreef het boek Two Gold Coins and a Prayer over de belevennissen van zijn vader. Het boek wordt moenteel nazr het Nederlands vertaald. Hieronder beknopt de gebeurtenissen van de B-24 bommenwerper.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de strijd met Nazi-Duitsland vanuit Engeland op verschillende manieren aangegaan. Precisie- en massabombardementen op Duitse militaire en industriële doelen was één manier. Later werden ook steden doelwit. De Engelse luchtmacht RAF voerde deze bombardementen uit tijdens nachtelijke missies. Eind 1941 verklaarden ook de Verenigde Staten de oorlog aan Duitsland en de Amerikaanse luchtmacht USAAF vlogen hun bombardementsmissies overdag. Er waren onder andere missies naar Hamburg en Berlijn, waarbij meer dan 1000 bommenwerpers waren betrokken.
Brits vliegveld met B-24 bommenwerpers, 1944.
Een formatie Amerikaanse bommenwerpers met de kenmerkende condensstrepen.
Op woensdag 8 maart 1944 vertrokken er meer dan 500 Amerikaanse bommenwerpers van verschillende Engelse vliegvelden met als doel de fabrieken voor oorlogsmaterieel bij Berlijn. Eén van die bommenwerpers, een Convair B-24 Liberator, vertrok van Hethel Airfield, vlakbij Londen.
Een foto, genomen van de bemanning tijdens hun training in Californië.
Dit vliegtuig werd al op weg naar Berlijn geraakt door Duitse Flak en verloor daardoor één van de vier motoren. Ondanks deze handicap vloog de piloot met zijn tien bemanningsleden door naar Berlijn, waar hij zijn bommenlast weliswaar niet op het beoogde doel, maar op een gelegenheidsdoel liet vallen. Op de terugweg raakte de Liberator steeds verder achterop, waardoor het toestel een gemakkelijke prooi was voor Duitse Fw 190 jachtvliegtuigen. Het toestel werd doorzeefd met honderden kogels en verloor een tweede motor. Toch wisten ze de Duitse vliegtuigen te verjagen. Eén van de bemanningsleden, sergeant Kenneth Miller de linker flankschutter, werd in dit luchtgevecht dodelijk verwond.
Eén van de weinige nog vliegende Convair B-24 Liberators, met daarop de positie van de linkerflank boordschutter aangegeven.
Convair B-24 Liberator in gevecht met Duitse jagers - Henry Clark
De twee overgebleven motoren konden op vol vermogen de B-24 met moeite in de lucht houden. Boven Nederland ontdekte de bemanning dat ze niet genoeg brandstof meer hadden om Engeland te bereiken en besloot ze het vliegtuig te verlaten. Een noodlanding op het land of op de Noordzee werd te gevaarlijk geacht. Het toestel vloog toen ongeveer boven Papendrecht. De Liberator werd op de automatische piloot gezet, 9 bemanningsleden sprongen er met hun parachutes uit en kwamen verspreid in de West-Alblasserwaard terecht. De 1e piloot bleef zo lang mogelijk op zijn post, sprong dus als laatst en landde in Dordrecht. Alleen het lichaam van sergeant Miller bleef achter in de zwaar beschadigde bommenwerper, die grote cirkels draaide boven de rivier en steeds lager ging vliegen. Uiteindelijk stortte het vliegtuig neer in de Ambachtse Polder, ter hoogte van Vrouwgelenweg 4.
De situatie in 1944 met de afgelegde route van de B-24
De situatie in 2023 met de afgelegde route van de B-24
Sergeant Miller werd een paar dagen later, tot groot ongenoegen van de Duitse bezetter, onder grote belangstelling begraven in Hendrik-Ido-Ambacht. Op verzoek van zijn ouders werden zijn stoffelijke resten na de oorlog overgebracht naar Amerika.
Sergeant Miller, de linkerflankboordschutter en zijn grafsteen
James Keeffe, de 2e piloot, verborg zich na zijn sprong in een konijnenhok aan de Noordhoek in Papendrecht en wist als enige aan de Duitsers te ontkomen. Hij was een half jaar ondergedoken met hulp van de Rotterdamse ondergrondse en probeerde in juli 1944 te ontsnappen naar bevrijd gebied, maar werd verraden in België. Tot mei 1945 zat hij in het krijgsgevangenkamp Stalag Luft III. Ook de andere bemanningsleden overleefden de oorlog. Bij de landing liepen enkelen been- en enkelbreuken op. Na verpleging door de Duitsers werden ze tot mei 1945 in Poolse en Duitse kampen krijgsgevangen gehouden. Enkelen van hen bezochten onze streek na de oorlog. James Keeffe bezocht Hendrik-Ido-Ambacht zelfs meerdere malen. Hieronder 2 krantenartikelen met foto’s van James, samen met een wethouder en een ambtenaar en bij de Vrouwgelenweg.
James Keeffe vertelde zijn oorlogswederwaardigheden na bijna 60 jaar aan zijn zoon Jim, die er een 500 pagina’s dik boek van maakte, ‘Two Gold Coins and a Prayer’. Het boek wordt in het Nederlands vertaald met als titel: ‘Twee Gouden Munten en een Schietgebed’. James Keeffe overleed in 2015, maar zijn zoon Jim komt nog regelmatig naar Nederland, omdat hij zich, net als zijn vader, schatplichtig voelt aan het Nederlands verzet. Jim Keeffe, bezocht ons dorp in maart 2019.
Jim Keeffe met zijn dochter Reilly bij de plaquette in het gemeentehuis van Hendrik-Ido-Ambacht, 2019
In mei 2023 was Jim Keeffe mede-onthuller van het infobord bij het speeltoestel aan de Brasem.